تکنیک های تصمیم گیری چند معیارها مانند روش های AHP، تاپسیس(Topsis) ، ویکور(Vikor) و SAW برای رتبه بندی گزینه ها(راهکارها) بر اساس تعدادی معیار مشترک، استفاده می شوند. یکی از عواملی که در رتبه بندی گزینه ها تاثیر دارد اوزان معیارها است.
پس از اینکه رتبه بندی با یکی از این تکنیک ها انجام گرفت دانستن این مطلب که چقدر این رتبه بندی می تواند تحت تاثیر اوزان معیارها باشد برای ما می تواند جالب باشد که به این موضوع، تحلیل حساسیت اوزان معیارها گفته می شود. در تحلیل حساسیت به دنبال این مطلب هستیم که چقدر وزن معیارها می توانند تغییر کنند(کاهش یا افزایش یابد) بدون اینکه رتبه بندی گزینه ها تغییر نکند یا به عبارت دیگر دامنه تغییرات وزن هر کدام از معیارها در چه محدوده ای می تواند نتایج رتبه بندی یکسانی را به ما بدهد. با پیدا کردن دامنه تغییرات وزن معیارها، می توان تشخیص داد که تغییرات وزن کدام معیار می توان تاثیر بیشتری در تغییر نتایج داشته باشد یا به عبارت دیگر حساسیت رتبه بندی نسبت به وزن کدام معیار کمتر با بیشتر است. بر این اساس می توان معیارها را از کمترین حساسیت تا بیشترین حساسیت بر نتایج، رتبه بندی نمود.